توضیحات

علیرغم توسعه­ مواد سرامیکی پیشرفته با خواص تقویت یافته، کاربرد گسترده­ی این مواد در سازه ها به خاطر هزینه های ماشینکاری و سنگ زنی بالای آنها محدود شده است. در تولید قطعات سرامیکی، سنگ زنی 80 درصد از هزینه­ های کل را شامل می شود [1]. سنگ زنی صحیح نیازمند انتخاب پارامترهای کاری برای ماکزیمم کردن نرخ سایش در حین کنترل یکپارچگی سطح آن است [2، 3]. پایین آمدن هزینه های سنگ زنی از طریق نرخ سایش بیشتر به علت وارد آمدن آسیب به سطح قطعه­ سرامیکی و در نتیجه کاهش استحکام آن، محدود می شود. هرگونه تلاش در راستای بهینه سازی پارامترهای عملی سنگ زنی باید با در نظر گرفتن مکانیزم های متداول سایش و تأثیر آنها بر سطح قطعه و خواص مکانیکی آن انجام شود.